Vlier Plantlore
Weinig planten bevatten zoveel symboliek en zijn zo sterk met vele religies verbonden als de vlier. Ook in alle uitersten gaande van wering van de duivel als een verband met Judas is vlier terug te vinden. Alle magische krachten noteren waar deze struik voor bekend staat is een huzarenstuk, maar bewijst nogmaals de veelvuldigheid ervan.
Etymologie
Officiële benaming :
Familie: Adoxaceae
Muskuskruidfamilie
Geslacht : Sambucus
Soortnaam nigra
Nederlandse benaming :
Gewone vlier
Engelse benaming :
Elder
Franse benaming :
Sureau noir
Duitse benaming :
Holunder, Holder
Volksbenamingen Engels
- Hylder
- Hylantree
- Eldrum
- Ellhorn
- Hollunder
- Sureau
- Pipe Tree
- Bore Tree
- Bour Tree
- Black Elder
- Commun Elder
Heel veel benamingen zijn gebaseerd op de takken met zacht merg in de stengel dat er makkelijk kan uitgehaald worden (Bore/Bour) waardoor het een holle stengel wordt (Pipe).
De Engelse benaming 'Elder' is afkomstig van het Angel-Saksische woor 'aeld' wat vuur betekent en afgeleid is van het gebruik om met vliertakken het vuur aan te maken.
Vroeger werd in de oude Engelse kruidenboek vlier aangeduid met 'Ellen'. Later in de 10de eeuw 'Ellenwyrt' vaak toegepast, maar dan gaat het veelal over alant en niet over vlier. Dit terwijl Ellenrind wel refereert naar het gebruik van de schors van vlier bij brandwonden.
Kenmerken
kenmerken | |
---|---|
hoogte | 3-10 meter |
bloeitijdstip | 06-07 |
bloemkleur | crĆØme-wit |
blad | geveerd |
inhoud | |
geur | muskaat/zoet tot later in het seizoen onaangenaam scherp/urineachtig |
smaak | zoet/kandij |
groeiwijze | heester |
vrucht | bes/steenvrucht |
Bloeiwijze :
Roomkleurige bloemschermen van een 20 cm diameter bestaande uit 5 hoofdstelen met kleine vijftandige bloempjes.
Groeiwijze :
Heester tot kleine boom met naar buitengroeiende takken met grijsachtige gegroefde schors. De twijgen zijn wit mergachtig.
Blad :
Geveerde bladeren met 5 tot 7 deelbladeren van 4 tot 12 cm.
Geur :
De bladeren hebben steeds een onaangename geur, terwijl de bloesems eerst muskachtig tot zoet ruiken, maar ook later weer scherp urineachtig kunnen geuren.
Geschiedenis
Zoals steeds in de geschiedenis van een plant zien we dat vanwege het vele bijgeloof er vaak een tegenreactie vanuit de kerstening ontstaat die soms dezelfde symboliek aanhoudt, maar evengoed net andersom. Zo komt het voor dat de vlier eerst werd vereerd als verwering voor duivels en demonen, maar vervolgens werd geassocieerd met de verrader binnen het katholiek geloof. Deze gang van zaken is niet nieuw en heeft alles te maken met de invasieve werkwijze van enkele religies. Anderzijds is deze evolutie ook plaatsgebonden, daar waar vlier eerst in relatie stond met de duivel, werd het enige tijd later plots een van de heilige struiken.
De reputatie en het bijbehorende geloof van de vlier is steeds afhankelijk van de heersende religie en de mate van verering bij de voorgaande religie. Bij Germanen was de vlier geliefd en was hij verbonden met Donar, terwijl dit bij Noren dit Thor en Freya zijn. Bij de Christenen vergaart hij dan weer faam als gereedschap van de duivel.
Kelten
Bij de druïden bestond er oud geheim alfabet, ogham genaamd, waarbij lettertekens gebruikt worden, die ook steeds verwijzen naar een diepere betekenis en verbanden. Zo staat de vlier voor de letter R, wat dan weer voor ruis staat, uitgesproken als roe-iesj. De R wordt afgebeeld als een liggende of staande streep met 5 schuine strepen erdoorheen.
Oud-Egypte
Ook vanuit opgravingen in Egypte leren we dat vlier medicinaal werd toegepast.
Zoals aangegeven is er bij iedere letter ook een bredere symboliek, en het zal niet verbazen dat dit bij de letter R, ook vooral weer de vernieuwing is, de telkens weer terugkomende cyclus van het leven. Na de geboorte komt het leven dat eindigt met de dood, echter telkens weer gevolgd door een wedergeboorte.
Volgens ogham-kenner Jon Dathen staat de vlier ook voor de vernieuwing, maar dan wel met de gedachte dat we het verleden moeten herkennen en erkennen zodat we deze wijsheid kunnen gebruiken om bij een nieuwe cyclus wijzer te kunnen reageren. Gebruik uw intuïtie en nieuwe inzichten om de zaken in de toekomst misschien anders aan te pakken.
De eerder sjamanistisch-spirituele kijk van Kenneth Meadows beschrijft de vlier als een toegangspoort voor andere werelden of dimensies op de momenten van verandering. Zo kan het zijn dat er bijvoorbeeld bij zonsopgang of ondergang, net als bij de wissel van seizoenen energiestromen bij de vlier de poort openstellen. Op zich bevat ook deze visie de thema's zoals vernieuwing, verandering en wedergeboorte die in eerdere oudere opvattingen ook voortkwamen.
Bomenkalender
De maand van de vlier is de dertiende maand en duurt van 25 november tot 22 december, waardoor het deels samenvalt met de midwinterfeesten. Hier zien we ook weer elementen terugkomen zoals het oude afwerpen voor een nieuw begin, het donkere dat weggewerkt wordt door licht. Volgens logham-kenner Colin Murray vallen de dagen van de vlier eerder op het einde van de oktober, ook hier is er inderdaad weer een wissel van seizoenen, een transformatie.
Germanen
De Keltische tijdszone loopt deels samen met de Noorse volkeren en de bijbehorende mythen. Hierdoor wordt vlier die bij Noren in relatie stond met Thor ook gerelateerd aan de keltische god Donar.
In de Noorse mythologie wordt de vlier steeds in verband gebracht met zowel Thor als Freya. Voornamelijk door de combinatie met Freya (godin van de vruchtbaarheid) wordt vlier als een vruchtbaarheidssymbool aanzien.
Zowel bij de Noorse als de Germaanse stammen is de benaming voor vlier gelijkaardig : Hollunder, Holder, Ellhorn, Holler. Hierbij verwijzen ze allemaal naar Hulda, het Scandinavische toonbeeld van liefdevolle materniteit en de oermoeder van alle elfen. Hulda heeft ook vele varianten en verbanden met haar naam zoals Hilda, Bertha, Spillaholle en Helle. Helle wordt weer vaak in relatie gebracht met de vooral in de Lage Landen bekende 'Vrouwe Holle'.
Hel is ook de Germaanse godin en koningin van de onderwereld. Zij had van Odin de opdracht gekregen om de geesten van de overledenen te begeleiden naar het schaduwland. Bij de Kelten bestond de associatie met de dood ook, en werd er een takje vlierbloesem door de doodgravers gedragen wanneer ze een lichaam gingen ophalen.
Bij oudere vlieren kan er een zwam groeien die de vorm heeft van een oor en hierdoor bekend staat als 'Jew's Ear of Judas' Ear. Volgens de verhalen zou Judas Isacriot na het verraad op zijn heer zich aan een vlier hebben opgehangen. Een andere versie verwijst naar Petrus die een Romein zijn oor afsneed tijdens de samenzwering, waarna Judas zich alsnog in berouw aan de vlier zelfmoord pleegde.
Nog een andere legende gaat dat toen Judas de daad wou plegen, alle bomen hun takken lieten hangen, terwijl de vlier zich net op die moment eens wou tonen. Echter terwijl Judas naar boven klom, brak er toch een tak af, waardoor Judas alsnog in een ravijn viel.
Wat dan ook, hoe ver de fantasie en de volksverhalen ook gaan, een vlier kan nooit een zwaar gewicht dragen, laat staan dat een geschikte boom zou zijn om zich aan te verhangen. Anderzijds is een vlier in het huidige Palestina een uiterst zeldzame boom, en ook eerder een uit de kluiten gewassen heester. We kunnen dus met enige zekerheid zeggen dat de etymologie van het Judasoor in de verbeelding en verkerstening van de Middeleeuwen.
"Bour-tree, bour-tree, crookit rung,
Never straight and never strong,
Eer bush, and never tree,
Since our Lord was nailed t'ye"
Een oud Schots rijmpje toont de beperkte appreciatie van de vlier na de kerstening
In Engeland werd geleerd dat schuilen onder een vlier tijdens een onweer geen kwaad kan, aangezien de bliksem nooit inslaat bij een boom van waaruit het heilige kruis gemaakt is.
Wanneer op Goede Vrijdag een bundeltje vliertakken werd opgehangen aan de huizen, werd vroeger de schade van rupsen aan de gewassen vermeden.
Tijdens de opkomst van het christendom werden verschillende heesters zoals de lijsterbes, hulst en de vlier als goddelijk beschouwd omwille van hun kleurrijke bessen. Zeker bij de vlier is de combinatie van rood (bessen) en wit (bloesem) zeer gewaardeerd.
Bij begrafenis rituelen zien we in sommige streken dat er bij de doden vaak een takje vlier werd verband en dat de koetsier ook steeds een rijzweep bij zich had uit vliertwijgen. In de regio van Tirol bestaat het gebruik om een vlierstruik te snoeien in de vorm van het heilige kruis en een takje te plaatsen bij een recent graf. Wanneer dit takje later bloesems geeft betekent dit een goede oversteek van de overledene.
De vlier is eigenlijk zo een echte plant die gedemoniseerd werd door het christendom, maar waarbij de verering door de oudere geloven hij ook een zeker aanzien verkreeg in het christendom. Talloze keren is getracht om de vlier een kwalijke reputatie te geven, maar uiteindelijk is ook de Kerk overstag gegaan in zijn adaptatie.
Fantasie en Magie
Elder-Mother
Zowel in de Engeland, Schotland als alle Scandinavische landen huiveren mensen nog steeds bij het omhakken van een vlier. Ze zouden het nooit wagen om hierbij de Tree-Mother of Elder-Mother te schofferen of haar te beledigen. Enkel bij noodzaak wordt de bijl bovengehaald, maar eerst moet de elf geëerd worden met spreuken en offers.
Occult
In de Belgische Ardennen is er een zeker ontzag en bescherming voor de vlier. De uitspraak is dat wie een vlier uitgraaft, zo een zwaar labeur heeft dat zijn lichaam de strijd kan opgeven. Lukt het toch dan krijgt hij de duivel achter zich, aangezien deze zijn schuilplaats kwijt is.
Anderzijds, zoals het vaak gaat met planten en religie, wordt vlier ook vaak aangeplant net omwille van zijn anti-diabolische werking. Vlier zou bijvoorbeeld helpen tegen ziekte, bliksem en alle soorten van kwaad die het vee en het boerenleven bedreigden. Het is vaak in het boerenleven, waar mensen nog betekenis geven aan tradities en bijgeloof, dat ze vlier rondom het erf, de stallen en de waterput aanplanten.
Algemeen gezien doorheen alle legenden, sprookjes en volksverhalen is er een groot verband tussen de vlier en de onderwereld. Alleen is de visie dat de onderwereld door en door slecht is, pas geintroduceerd met de komst van het christendom. In de oudere culturen was er meer ontzag voor de onderwereld, het was de woonplaats van de nornen en vrouwe Holle.
In essentie staat de vlier inderdaad voor de onderwereld, maar ook voor transformatie en regeneratie, wat dan weer betekent dat de vlier staat geboorte, leven en dood.
Heksen
Om hekserij en andere invloeden van het kwaad te vermijden worden kruisjes in vlierhout bevestigd aan deuren en ramen rondom de woning en stallen. Vlier werd vaak onaangenaam gevonden voor heksen en tegenstanders maakten van het sap een vloeistof om de ogen te zalven.
Zo zal een rein persoon die deze vloeistof in de ogen wrijft alle heksen om zich kunnen herkennen. Ook het bij zich dragen van een stukje vlier zou mannen weerbaar maken tegen de charmes van heksen. Het zou volgens sommigen ook de hoofdreden zijn, waarom onze voorvaderen de vlier veelvuldig rond het erf aanplantten. in het verleden had men het wel eens moeilijk bekoorlijkheid van vrouwen, al dan niet heksen.
Tijdens een proces tegen heksen in het de Duitse Goslar is er sprake van een ritueel rond een vlier, waarbij men bij een bezwering het hart van mannen zou kunnen winnen.
Magiërs
Ook bij magiërs heeft vlier hetzelfde effect als bij heksen, enkel werkt het hier niet alleen afwerend, maar zou het er ook voor zorgen dat deze alle spreuken kwijt raakt na aanraking.
Symboliek
Feestdag
- vruchtbaarheidssymbool in de Noorse mythologie
- staat zowel voor dood als wedergeboorte/regeneratie/zuivering
- ijver
- biechtmoeder van de mensheid, bewaard de geheimen
- getal dertien
De feestdag van de vlier valt samen met de Ephifanie op 6 januari. Op deze dag vieren de katholieken Driekoningen, maar de Germanen vierden hier de Godinnelijke drievuldigheid als afsluiter van de midwinterfeesten. Vlier wordt hierom ookwem de vrouwenboom genoemd.
- maan
- water/aarde
- venus = schoonheid
- Saturnus = wijsheid
- transformatie
In hoofdlijnen staat de vlier symbool voor het geweten en het geheugen, maar ook voor het feit dat je steeds opnieuw kan beginnen, dat ieder einde de start van een nieuw begin is.
Deze betekenis vinden we in alle verhalen van de vlier terug en is terug te brengen op de groeiwijze van de vlier.
Vlier groeit namelijk met zowel levend als dood hout, hij behoudt zijn dode takken zeer lang, waardoor hij zijn herinneringen goed bewaart. Toch zien we in tegenstelling tot andere struiken en bomen dat deze dode takken de vernieuwing niet tegenhouden. Het feit dat de vlier dode takken heeft hoeft niet te betekenen dat hij kapot gaat, het maakt gewoon deel uit van het proces van aftakelen tot vernieuwing.
Ook zal een vlier één van de laatste zijn om in winterrust te gaan, en zal hij bij de eerste behoren om in de lente al actief te zijn. Dat de vlier zowel de elementen water als aarde meedraagt, komt uit het feit dat hij vanwege de diepe wortels diep tot in de aarde gaat, terwijl hij vaak langs drassige bodems te vinden is.
Bij de vlier zien we ook steeds de tweetaligheid tussen een knappe jonge vrouw en een oudere dame. Een vlier in de herfst heeft inderdaad veel weg van een dame op leeftijd met zijn gegroefde bast en oude takken, terwijl het in bloei een prachtige fleurige struik is.
Geografisch
Denemarken
In de Deense folklore gaat het verhaal dat wie om 12 uur op midsummer-nacht onder een vlierstruik staat, de elfen koning met zijn gevolg zal zien langskomen.
Specifiek in Denemarken geloven of geloofden mensen dat er in de vlier een wezen schuilt, genaamd Hyldemör. Deze Vlier-moeder zou zich steeds wreken wanneer de vlier beschadigd wordt. Ook wordt steeds afgeraden om beweegbare meubels van vlierhout te maken. Een gruwelijk sprookje hierover is het verhaal van een kindje dat per ongeluk werd neergelegd in een wieg uit vlierhout gemaakt. Hyldemör begon hierdoor het kindje aan de benen te trekken en te mishandelen tot het uit het huis werd gesleurd.
Hyldemör is de Scandinavische variant van de Elder-Mother, en zou eigenlijk aan de basis liggen van deze legende. Hyldemör, Hildemoer en Hilda het zijn allemaal verwijzingen naar Hulda.
Overal in Scandinavië staan vlieren op belangrijke plaatsen, en spreekt men met een zeker ontzag voor de bomen, waarvan mensen geloven dat ze steeds een mysterieuze geschiedenis met zich meedragen. In een gerechtshof te Kopenhagen is er het vermoeden dat elfen 's nachts binnendringen om de dossiers te bekijken om zo te voorkomen dat er enige schade aan een vlier zou aangebracht worden. Ook hier diende men alvorens een vlier om te hakken een spreuk uitroepen en deze herhalen tot wanneer er een reactie kwam. "Elder, Elder may i cut thy branches", werd luidop gevraagd, wanneer de reactie uitbleef spuwde men 3 keer op de grond om alles te herhalen tot wanneer de elfen wel antwoorden.
In Denemarken werd koorts of tandpijn behandeld door een twijgje van een vlier in alle stilte in de grond te plaatsen.
Duitsland
Ook in Duitsland bestaat er een heel groot gezag voor de vlier, zelfs in deze moderne tijden zijn er weinigen onbevreesd genoeg om hem om te hakken. Ook zijn leefgebied, moerassen en broekbossen, deelt hij met de gevreesde Will-o'-the-Whisp. Dit is een angstaanjagende geest die ronddwaalt in natte, drassige streken en vele varianten over de ganse wereld kent.
Het verband van de vlier met de oer-moedergodin Hulda wordt bewezen op de plaats 'Venusberg' in de streek rond Eisenbach. Tot ver in de 15de eeuw werden er hier feesten en offers ter ere van Hulda georganiseerd.
Groot-Brittannië
In wat ze in Groot-Brittannië 'The Midlands' noemen, is het een gebruik om van stukjes vliertakken een halsketting te maken. Deze halsketting werkt als beschermmiddel tegen kinderziekten. Belangrijk hierbij is dat er geen vlier mag gebruikt worden die op zijn natuurlijke groeiplaats staat. Ook hier vinden we dus het geloof dat men de vlier zoveel mogelijk moet laten staan en zo weinig mogelijk mag beschadigen. De meeste krachten zouden we vinden bij een vlier die we in een boomholte groeit. Het gebeurt wel vaker dat vogels de zaadjes van vlier verspreiden waardoor ze op rare plaatsen groeien.
In sommige delen van Engeland letten mensen er goed op om vlierhout niet samen te binden met ander aanmaakhout. Er bestaan een grote vrees om vlier te verbranden en zo onheil over zich te roepen.
Vroeger werd hier kinderen aangeleerd om tijdens onweer nooit te schuilen onder een boom, behalve dan onder een vlier. Hier werd dan wel het argument gebruikt dat het heilige kruis uit vlier gemaakt werd, en daardoor de bliksem nooit bij een vlier inslaat.
Saksen
In Nedersaksen, is het een traditie om alvorens een vlier om te hakken volgende spreuk 3 maal te herhalen en geknield en de handen in elkaar.
Lady Elder!
'Give me some of thy wood
Ten i will give thee some of mine,
When it grows in the forest'
In Noord-Amerika werd de vlier door de oorspronkelijke bewoners veelvuldig gebruikt. Eigenlijks alles van wortel tot schors, van bloem, blad tot bes werd verwerkt tot voeding en medicijnen. Ook werden de stegels gebruikt tot fluitjes of hulpmiddelen om vuur te krijgen.
Slovakije
In de 19de eeuw gebruikten Slovaken aftreksels van vlier in liefdesbereidingen.
Gebruik
Vlier werd officieel niet gebruikt als wichelroede om water of metalen terug te vinden. Enkel in de streek rond Cornwall werd het wel enkele toegepast door de mijnwerkers, echter zullen deze vanwege het bijgeloof het steeds ontkennen. Rondom Wiltshire werd er minder geheimzinnig over gedaan, maar dan werden de takken steeds geknipt op Midsummer Night of bij specifieke zeldzame standen aan de sterrenhemel.
Een oud gebruik bij het herkennen van een vlier en het verschil met de kruidvlier (S. Ebulus) is het herkennen op geur. Zo werd een gewone vlier herkend door een geur-associatie met de notelaar en bij de kruidvlier werd de link gelegd met amandel.
Speelgoed
Vlierfluitje
Iedereen die de 20ste eeuw heeft meegemaakt kent het vlierefluitje, en misschien dan niet het echte zelf gemaakte fluitje, maar toch alleszins de uitdrukking 'een flierefluiter'.
Een echt vlierfluitje is een hol gemaakt twijgje waarbij net zoals in een blokfluit een venstertje in gemaakt wordt. Dit venstertje ligt aan de kant van het mondstuk dat toegemaakt wordt met een houten stopje. Enkele gaten in de twijge maken het mogelijk melodieën te fluiten.
Troela
Een troela is een molentje bestaande uit een uitgeholde vliertak en een slinger waarmee men een andere stang kan doen ronddraaien, en waarop dan soms een aardappel bevestigd werd.
Geneeskunde
In de streek rondom Sussex was het vroeger de gewoonte om het blad of de steel van een vlier te gebruiken bij de behandeling tegen wratten. In de geschriften van Lord bacon vinden we iets dergelijks en hij wijst op het aandoppen met de steel en vervolgens moet men deze onder de aarde begraven. Een andere deels verwant gebruik is dat men drie druppels bloed op een vlierblad moet doen en deze onder de grond moet begraven. Maar ook de andere delen van de plant zoals de bloesems maar ook het bessensap zijn remedies tegen wratten
Epilepsie werd vroeger aanzien als de toorn van Christus maar werd behandeld door de knoppen van vlier al of niet in combinatie met netels verwerkt tot soep.
Wederom in de streek rondom Sussex werd vroeger aan jonge mannen aangeraden om een lotion te maken van vlierbloesem om zo sproeten en zonnebrand te behandelen.
Vanwege de geneeskrachtige werking werd vlier ook wel de apotheek van de mens genoemd, en werd uit respect de hoed afgenomen als men een vlier tegenkwam.
De schors van vlier werd in Engeland gebruikt als middel tegen brandwonden. Een mengsel genaamd 'Ellenrind' bestaande uit iris, look, radijs, netel, peper, watermunt, moederkruid, mout en schors van de vlier werd als wondmiddel gebruikt.
Mensen met een vergroting van bepaalde ledematen (elephantiasis) werden behandeld in een bad met toeviging van blaadjes van de dwergvlier.
Beleving
Rouw
Ieder facet in het leven dat te maken heeft met loslaten staat in relatie met de vlier. Belangrijker hierbij is het feit dat we telkens onze ervaring moeten gebruiken om te leren uit het leven zodat we uit ieder aspect kunnen leren zodat we het volgende met meer wijsheid aan kunnen vatten. Vlier staat voor zowel geboorte, het leven en de dood, maar ook voor de wederopstanding.
Trouw
Een vlier in al zijn schoonheid staat symbool voor zuivering, liefde en trouw. Dit bewijst nogmaals de dualiteit bij de vlier met enerzijds de dood maar anderzijds ook de bloesems die in teken staan van de liefde en schoonheid.
De vlier staat symbool voor iedere verandering is ons leven, en voornamelijk diegene die gepaard staan met een einde. Belangrijk hierbij is dat de vlier ons helpt om dit einde om te zetten naar een nieuw begin.
Signatuurleer
Kunst
Poëzie
Guido Gezelle
De Vlaamse priester-dichter Guido Gezelle (1830-1899) schreef vele gedichten over menselijke kleine dingen, maar ook over de natuur, zoals 'Sambucus Nigra L.'
Judith Herzberg
De Nederlandse dichteres Judith Herzberg (1934) schreef in haar gedichtenbundel Botshol, een gedicht over de vlier.
Sprookjes
Karl Paetow
Sprookjes van Vrouwe Holle
Karl Paetow, jarenlang directeur van het Deutsches Mäarchenmuseum, heeft zich intensief beziggehouden met het verzamelen van sprookjes. Anders dan bij de Gebroeders Grimm heeft hij de verhalen trouw aan de folklore neergeschreven zonder deze te romantiseren of moraliserend weer te geven.
Heel lang geleden, tijdens de twaalf heilige nachten, maakte Vrouw Holle zich gereed om naar het rijk van de mensen te gaan. Zo liep ze over een heide die onder de sneeuw lag. Ze vernam de stem van het gesteente en het stromen van het sap onder de bast van bomen en struiken. Ze werd de voorjaarsverwachting van alle verwelkte planten en bloemen gewaar. Maar daar stond ook een houterige, kale stuik, eenzaam en verlaten.
Vrouw Holle luisterde naar de kracht van de struik. “O Grote Moeder, gij hebt al uw kinderen nuttig gemaakt. De mensen hebben de hazelnoten en de wilgentenen nodig en zelfs de borstelige struikheide drogen zij om bezems te binden.” Ontroerd sprak ze glimlachend: “ Goed dan, je bent de mensen goed gezind en daarom zul je van nu af mijn struik zijn. Vlier zul je heten en mij zullen de mensen leren kennen als het Vliermoedertje.” En ze schonk de struik geneeskracht van zijn bast, zijn bloesem en in het bloedrode sap van zijn bessen. Toen er kwade tijden aanbraken, waarin de mensen door ziekte werden geplaagd, ontdekten ze de geneeskracht van het vlierbessensap. En ging de wijze spreuk van mond tot mond: “Vlier doet wonderen.”
S A M B U C U S N I G R A L.
Vlienderboom, ‘t is al verloren,
dat ik u voorbij geschoren,
henenvare, in ‘t snelgerij,
overal ontmoet gij mij;
overal voorbij mij drijven
zie ‘k uw' witte blommenschijvven.
‘s Zomers lange en schoone dagen
schijnen u, met welbehagen,
toevertrouwd; en, evengoed
‘s avonds u de zonne groet,
als des vroegen morgens. Edel
groen zijt gij, van lijf en schedel.
‘t Moet entwat omtrent u wezen,
met u uit den grond gerezen,
door ons volk u toegedicht,
dat, voor mij, in ‘t donker ligt:
iets dat overal uw' twijgen
vrijdom laat, en woonsteê krijgen.
Overal! ‘k En weet geen' hoven,
of, gij zijt erin geschoven,
eens of anders; hier en daar
staat gij, Vlienderboom, entwaar:
bachten ‘t huis, aanzijds het water,
zoo daar iet kan staan, gij staat er!
‘t Ovenbuur beschut uw' zware
looverschaduwe en, ‘t en ware
versch, ten gronde nieuw gemaakt,
‘t steenen huis, daar Turk in waakt,
verre niet van ‘t messingbekken,
Vlienderboom, uw' vlerken dekken.
Om den hooge essche, in ‘t wenden
van den weg, daar ‘t water tenden
‘t hofgat, hier en daar gedekt
met een' brugge, zijwaards strekt,
ringsom de oude mote, schoone
spant ge alweêr uw' looverkroone.
Ja, en, lieflijk, uit der maten,
is ‘t, om zien, hoe al uw' platen
vlakke witheid stijgen op,
trapwijs, naar den esschentop,
die daar staat, - hij zonder blommen -
treurig, in den wind te brommen.
Vlienderboom, gij schaduwt wielen,
wagenbossen, voor ‘t vernielen
van de zonne; en meermaals is
‘t kindervolk een' kerremis,
als gij ze, aan uwe armen, zwingen
luide laat, en liedtjes zingen.
Waterspeiten, klakkebossen,
zwartgezunde beiertrossen,
wijn daaruit, en zoetigheid,
heengehaald en toebereid,
voor die ziek zijn, doen de lieden,
altemale, u eere bieden.
Maar gij waart, in ‘t grauw verleden,
meer als om de dienstbaarheden
uwer goedheid, wel bekend:
gij waart heilig; u omtrent
biechtte men, te lijzer spraken,
‘t geen men wilde onweetbaar maken.
Gij hebt ooren! ‘t Zijn wel heeren,
in de groote steên, die leeren
dat het zwammen zijn, gedaan
net als ooren, die u staan
om den lijve; maar, zij droomen:
ooren hebt gij, Vlienderboom.
"Ooren hebt ge, maar geen tonge",
dicht het Volk; "en wat men dwonge,
menschenmond en zou veraân,
‘t gene in de oore u is gedaan
diepe, en toevertrouwd." Nog roeren
hoort me', in ‘t Dietsch, van zulker voeren.
Edel beeld, uit vroeger' dagen,
blijft maar vast de takken dragen
uwer schoonheid; houw en trouw,
naast des Vlamings hofgebouw,
nijgt uw' blom- en bezieschijven!
Houw en trouw zal Vlanderen blijven.
Guido Gezelle
Literatuur
Harry Potter
In de Harry Potter-verhalen van J.K.Rowling is de belangrijkste toverstaf de Zegevlier. Deze staf is zo goed als onoverwinnelijk in een duel en heeft vele meesters gehad zoals Perkamentus en Harry Potter zelf. Ooit is de staf in het bezit geweest van Voldemort, maar deze werd vervloekt door de machtige Zegevlier. Maar het mag dan al de sterkste toverstaf zijn, zijn twee laatste eigenaars Perkamentus en Harry beseffen dat hij minstens evenveel ellende met zich meebrengt.
Standplaats
Vlier werd vroeger rondom de woning geplaatst, het liefst aan de keuken, zodat het huis beschermd werd tegen kwade geesten. Momenteel kunnen we er vanuit gaan dat het ook natuurlijk kwam vanwege het feit dat de pittige geur vliegen buiten hield.
Elder has been used medicinally throughout history. The flowers and leaves promote sweating and are an excellent remedy for flu-induced fevers especially when combined with Yarrow. My favorite tea for a feverish condition is Yarrow, Elder Flower and a little Mint, for cooling. Catnip is also a nice addition and a little Boneset for body aches. Elder is helpful in treating many respiratory complaints from asthma to the common cold as well as being somewhat diuretic. The berries can be made into juice, wine, jam, syrup or just dried. They are very high in Vitamin C and are an excellent anti-viral and immune boosting medicinal food.
When winter descends and everyone is catching sicknesses, a daily dose of Elderberry syrup can be extremely helpful in avoiding the various plagues. The leaves and flowers can be used externally as well, both as a poultice or as a salve which is anti-inflammatory and soothing. The root was used historically to promote purging but today is not commonly used for this effect.
Caution: Can be extreme!!
The Elderberry grows from 6 to 15 feet tall depending on soil type, sun exposure, and water access. If grown far from other plants it takes on quite a spherical shape and can be almost as wide as it is tall. It is most commonly grown in hedgerows and is a wonderful addition to the herbscape as it attracts numerous songbirds over the course of its berry ripening season. The lovely white blooms open in mid spring and are also attractive to numerous beneficial insects and pollinators.
Elder trees are quite drought tolerant once established but they enjoy irrigation and will grow very vigorously if well watered!!
You can find the traditional Sambucus caerula with the lovely compound green leaves, white blooms and blue/black berries and the variegated Sambucus nigra which has unusual white and green leaf patterning which creates an interesting contrast and also produces white flowers and blackberries