Bescherming
Natuurherstelwet
In 2022 op 22 juni wordt het voorstel voor een nieuwe Natuurherstelwet door de Europese Commissie bekend gemaakt. Het belangrijkste feit hierbij, en waarin dit voorstel zich onderscheidt van zijn voorgangers is dat de doelstellingen juridisch bindend zijn. Naar aanloop van de Conventie Biodiversiteit levert de EU hiermee een belangrijke hoofdrol op voor de wereld.
Het is van de Habitatrichtlijn in 1992 geleden dat er een voorstel met zo een hoge waarde op tafel lag voor de biodiversiteit. De Natuurherstelwet houdt niet alleen rekening met het verbeteren en behouden van de bedreigde natuur, maar ook met ecosysteemdiensten die nodig zijn tot het behoud van de biodiversiteit en de gevolgen van de klimaatsverandering.
- juridisch bindende doelstellingen
- verbetering en behoud van bedreigde natuur
- bescherm ecosysteemdiensten
- tegen 2030 ten minste 20% van EU gebied beschermen
Natura 2000
- 10% van land en zee= beschermd
Deze Natuurherstelwet is simpel gezegd een aanvulling van het Natura 2000 netwerk, en gaat veel breder en dieper dan deze. Met de beoogde herstelmaatregelen zal men tegen 2030 ten minste 20% van zowel land-als zeegebied beschermen.
. Tegen 2050 moeten alle gedegradeerde ecosystemen worden hersteld. Daarnaast bevat het voorstel resultaatgerichte en tijdgebonden herstelverplichtingen voor natuurlijke habitats. Deze hebben het potentieel om de precaire toestand van de natuur op grote schaal te verbeteren. Zo pleit het voorstel bijvoorbeeld voor een stapsgewijze opschaling van herstel van veengebieden. Tegen 2050 zal 70% van alle Europese gedegradeerde veengebieden in landbouwgebruik hersteld moeten zijn. Deze maatregel is enorm cruciaal in het licht van klimaatverstoring. Beschadigde veengebieden zijn immers een belangrijke bron van broeikasgasemissies, verantwoordelijk voor bijna 5% van de wereldwijde CO2-emissies. Enkel herstel van veengebieden kan ons op het pad richting netto klimaatneutraliteit zetten.