Saprotrofe schimmels

Deze eten dood organisch materiaal, zoals plantenresten en bladafval. Zij zijn in een normaal ecologisch systeem bijvoorbeeld in de natuur of een ecologische tuin volop aanwezig en vervullen daar diverse functies, zoals het onderdrukken van ziektes.

De biomassa van deze noodzakelijke schimmels blijkt na onderzoek erg laag te zijn, zelfs 5 tot 10 maal lager dan in natuurlijke ecosystemen. De belangrijkste oorzaken hiervan zijn de verstoring van de schimmeldraden door intensieve grondbewerkingen zoals ploegen en frezen, het blijven toepassen van pesticiden, maar ook een gebrek aan voeding. Het is dit laatste , het tekort aan organische stoffen die opgenomen en verwerkt worden als voeding, dat het meeste impact heeft op de biomassa bodemschimmels. Bij intensieve landbouw krijgen gewassen enkel voeding via kunstmest, waarbij er mineralen gegeven worden zonder organisch materiaal, waardoor er voor de schimmels geen voeding overblijft. 1

Het tekort aan voeding, door een grote afname aan organisch materiaal, zorgt echter niet voor een vermindering aan diversiteit binnen de schimmels. Er zijn dus steeds redelijk wat soorten aanwezig in de bodem, zelfs bij intensieve landbouw. De basis om verder op te bouwen en schimmels te stimuleren is dus nog altijd aanwezig. De grote drijvende kracht achter de voeding voor saprotrofe schimmels blijkt het aanbod van cellulose te zijn. Materialen met veel cellulose in zoals zaagsel of papierpulp blijken het best te werken voor een echte schimmel-boost. Vooral zaagsel zal voor een snelle (minder dan 2weken en blijvende (langer dan 8weken werking zorgen. Belangrijk is wel dat het kleine toegankelijke deeltjes moeten zijn, zo werkt zaagsel beter dan houtsnippers. Ook de soort hout is van belang, loofhout werkt goed terwijl naaldhout beperkter is. 

Wanneer de schimmels voldoende voeding hebben groeien ze vanuit het zaagsel naar de wortels en beschermen deze zo; Ook leggen ze stikstof vast om deze dan later weer vrij gegeven aan de planten;