De Bacchanalia worden groteske verkleedpartijen, waarin de mensen zich vaak volgens een mythologisch thema of in het andere geslacht  kostumeerden. Veelal werd sater keuzen, waarbij een geitenvel werd gedragen en kransen met wijn of hopranken het hoofd omkroonden. Vaak zag men dat de mannen een staf bij zich hadden die eveneens specifiek versierd was, soms zelf met een fallussymbool op de top. De aanwezige maagden droegen dan weer manden met fruit en slangen, aangezien men beweerde dat de mensen van deze cultus slangenbezweerders waren.

Het ritueel bestond erin dat men in de eerste fase vaak deed alsof men dronken was, om daarbij dan gebeurtenissen uit het leven Bacchus na te spelen. Op die moment bleven de rituelen eerder ernstig en in zekere mate mysterieus, er was zelf sprake van mensenoffers en kannibalisme. Deze beschuldigingen kwamen voornamelijk ten monde van de tegenstanders, aangezien de echte rituelen geheim en enkel voor de ingewijden waren.

Waar echter weinig twijfel over bestaat, is dat de eerste nog nuchtere fase an de rituelen als nel overging naar een effectief geintoxiceerde fase waarbij priesteressen halfnaakt aan plantenslierten rondslingerden. Deze momenten van puur dronkenschap en orgiën durfden soms wel te evolueren naar echte losbandigheden tot zelfs moord en verkrachting.
Men ging hierbij er steeds van uit, dat wanneer een feest escaleerde in een tragedie, het was omdat men in de eerste fase onvoldoende eerbied had gebracht aan de god Bacchus.