Zadellibel
Geschiedenis
Oudheid
Middeleeuwen
2018
In het najaar wordt de zadellibel sporadisch langsheen de kust waargenomen.
2019
Vanaf juni is er een duidelijke invasie merkbaar die dan al samengaat met de eerste observaties van paring en ei-leg op verschillende plaatsen in België.
Naamgeving
Officiële benaming :
Familie :
Geslacht :
Soortnaam :
Nederlandse benaming :
Duitse benaming :
Franse benaming :
Engelse benaming :
Volksbenaming :
Kenmerken
Rups
| kenmerken | |
|---|---|
| grootte | |
| kleur | |
| voeding | |
| periode | |
| kenmerken |
Adult
| kenmerken | |
|---|---|
| grootte | |
| kleur | |
| voeding | |
| periode | |
| kenmerken |
Leefwijze
Vlucht :
Zadellibellen zijn in staat om net zoals trekvogels een vlucht te ondernemen van verschillende duizenden kilometers. Ze komen zowat over in Zuidwest-Azië en Afrika voor. Daar bestaat hun leefgebied uit overstroomde weiden en ondiepe plassen zonder predatoren. Door het tijdelijke bestaan van hun biotoop zijn ze genoodzaakt zich over lange afstanden te kunnen verplaatsen.
Rups :
Voortplanting
Het oorspronkelijke leefgebied bestaat telkens uit tijdelijke poelen en plassen, die snel droog vallen. Fit zorgt ervoor dat de zadellibel op zeer korte tijd moet ontwikkelen van ei naar larve, namelijk op 100 dagen. Deze ondiepe visvrije wateren kunnen heel snel opwarmen, waardoor ze ook veel dierlijk plankton aanmaken, wat dan weer dient als voeding voor de larven. Met een droge zomer is het dus best mogelijk om in september al nakomelingen te zien.
. Als het meezit kunnen we al tegen begin september de eerste zadellibellen van ‘eigen kweek’ kunnen zien opduiken. Het loont dus zeker de moeite om op die locaties, waar nu ei-afzet werd genoteerd, eind augustus en september te gaan kijken naar pas uitgeslopen zadellibellen of nog beter op zoek te gaan naar larvenhuidjes. Dat zijn de harde vervellingshuidjes die achterblijven na het uitsluipen van het volwassen dier aan de waterkant.
Biotoop
Zadellibellen zijn weinig kieskeurig en worden zowel in natuurreservaten als in agrarisch tot zelfs stedelijk gebied gezien.
Observatie
De observatie van libellen is niet zo moeilijk, maar vaak wordt het zoeken van de larvenhuidjes, de vervellingshuidjes, vergeten, terwijl deze een goede indicatie geven.