Tijd en Kalender
Tijd op zich, is geen uitvinding van de mens, al lang voordat er nog maar sprake was van iets levends draaide de zon en de maan al rond zoals ze dat nu blijven doen. Tijd is dus een natuurlijk gegeven waarop de mens geen invloed heeft. Het enige wat de mens met de tijd is ze indelen.
Klokken
zijn er heel veel,
Toch is er altijd
tijd tekort
De mens heeft geleerd om de tijd in te delen aan de hand van de periodieke omloop van zowel de zon als de maan. Het volgen van de verschillende standen is voldoende om een tijdsindeling te maken en zo verkregen we jaarkalenders, weekkalenders maar ook uren en minuten. Deze systematiek werd opgemaakt omdat de mensen graag patronen beschreven ziet, maar ook omdat hij denkt dat hij daardoor vat op de tijd krijgt, alsof hij alles kan sturen en bijsturen.
Net daar, in het benoemen van patronen, schuilt een grote fout, die mensen ook hedentendage nog steeds blijven maken. We zien tijd en de manier waarmee alles ronddraait telkens weer als een cyclus. Een klok is niets voor niets een cirkel zonder begin of einde. Toch is tijd een voorbijgaande beweging, een minuut die verloren gaat is steeds verdwenen en komt nooit meer terug. Psychologisch kan je dan denken dat indien gisteren een baaldag was, je vandaag weer een nieuwe kans krijgt op succes, en dat iedere werkweek, ieder jaar vrij routineus voorbij gaat. Tijd is echter geen cirkel, maar een lopende lijn met een begin en een einde. Al van oudsher trachten mensen de tijd vast te houden, door ze net als een cyclus te aanzien en dit te duiden met jaarlijks weerkerende tradities zoals feestdagen en rituelen.
De vroegere tradities vonden ook steeds plaats volgens een zekere cyclus, voornamelijk die van de maan, en draaiden steeds rond het spirituele, de leefwereld van goden, dat wat we vandaag het mythos noemen. De oudere volkeren met een natuurcultus gingen er meestal van uit dat alles op de Aarde zoals bomen, mensen en dieren een ziel hadden. Dit gegeven samen met de leefwereld van de goden, zorgde ervoor dat bepaalde bomen of dieren of natuurverschijnselen werden in verband gebracht met goden.
Tegenover mythos, het geloof in de goden, staat logos, de rede. Voornamelijk in de westerse cultuur aanbidden nog mensen een god, laat staan dat ze troost of een doel zouden vinden bij verschillende goden. Er is een zekere evolutie dat hoe hoger het intellect, hoe groter de afstand tot spiritualiteit.*
Rationeel gezien zijn deze zaken goed te begrijpen aangezien mensen de wetenschappelijke kennis ontbraken om onverklaarbare dingen toch te aanvaarden. Vervolgens ontstond er bij de opkomst van genezers en wetenschappers een soort van mengeling tussen het spirituele en het rationele. Denk hierbij dan bijvoorbeeld aan heksen die hun kennis gebruikten om mensen te genezen, toch vervolgd werden omdat anderen afgunstig bleken voor hun bekwaamheid. Echter zien we ook in de 21ste eeuw nog steeds een terugvallen op tradities en rituelen, maar dan niet vanuit een spiritualiteit of een onderbewustzijn, maar wel vooral omdat mensen nood hebben aan deze handvatten. In tijden van troost, geluk, liefde, alle emoties en gevoelens die in een leven voorkomen zien we een telkens terugkeren naar gewoontes zonder dat we daar nog langer de spirituele achtergrond van kennen.
Geschiedenis
Germanen
Vanwege onze eigen oorsprong is het logisch dat er veel de tradities en onze visie op de tijdsindeling gelijken overeenstemmen met de germanen. Denk bijvoorbeeld maar aan de herkomst van weekdagen zoals woensdag en donderdag, maar ook tradities zoals de Sint of kerstmis.
Vanwege de overname van de angelsaksische cultuur niet alleen in Amerika, maar ook in grote delen van de wereld zien we dezelfde namen telkens weer voorkomen.
Enkele tradities zijn zo ver geëvolueerd dat ze nog nauwelijks verwantschap vertonen met de oorspronkelijke, maar helemaal los van elkaar zijn ze nog niet te aanzien.
Zo hebben we in onze streken de Sint die in verband staat met Odin, maar ook met de wilde jacht tijdens de Yule feesten, terwijl deze Sinterklaas in Amerika verandert is naar de kerstman onder de naam Santa Claus.