Bever Wild
Geschiedenis
Bevergeil of castoreum werd vroeger gebruikt als versterker van vanillesmaak. Het wordt geproduceerd in de anaalklieren van de bever en wordt gebruikt om zowel de vacht in te vetten als het territorium af te bakenen.
Naamgeving
Officiële benaming :
Familie : Castoridae
Geslacht : Castor
Soortnaam : Castor fiber
Nederlandse benaming : Bever
Duitse benaming : Biber
Engelse benaming : Beaver
Volksbenaming : Dammer
Folklore :
Volksgeloof
De bever wordt vaak geassocieerd met hard werken en doorzettingsvermogen in de folklore.
Plaatsnamen
De bever heeft zijn naam gegeven aan vele plaatsen, zoals Beaver Creek.
Symboliek
Bevers symboliseren samenwerking en doelgerichtheid.
Biotoop
De bever leeft voornamelijk in waterrijke gebieden zoals rivieren, beekjes, meren en moerassen. Zijn biotoop wordt gekenmerkt door dichtbegroeide oevers en waterpartijen, waar hij zowel voedsel als bescherming vindt. Bevers zijn beroemd om hun indrukwekkende bouwkunsten: ze bouwen dammen en burchten om het waterpeil te reguleren en een veilige leefomgeving te creëren. Deze dieren spelen een cruciale rol in het ecosysteem, omdat hun activiteiten bijdragen aan het behoud van biodiversiteit en het voorkomen van droogte.
Eigenlijk creëert de bever vaak zelf zijn eigen noodzakelijk habitat, door met zijn lange tanden bomen te vellen en die te gebruiken om waterlopen in te dammen. Vroeger gingen we er vanuit dat bevers enkel te vinden waren langs beken en rivieren in bossen, maar tegenwoordig zien we dat ze zelfs in landbouw te vinden zijn. Eigenlijk kan de bever dus overal wonen, zolang er maar water en bomen zijn.
Kenmerken
| kenmerken | |
|---|---|
| grootte | tot 1.3m incl. staart |
| leefwijze | familieverband |
| kleur | bruin |
| voeding | houtachtig materiaal/waterplanten |
| voortplanting | 2-4 jongen per jaar |
| biotoop | zoetwater/ omgeving met bebossing |
| geluid | grommen en piepen |
gewicht
Een bever weegt makkelijk rond de 20 kilogram, met zwaarggewichten tot wel 30 kilogram.
staart
Het meest opvallende aan de bever is zijn platte, geschubde staart van wel 30 cm. lang
tanden
zijn lange oranje tanden.
een cloaca
Een interessant maar minder bekend feit over bevers is dat ze een cloaca hebben. Dit is een opening die dient als een gemeenschappelijk kanaal voor het uitscheiden van afvalstoffen, voortplanting en andere biologische functies.
vacht
Zijn korte poten, kleine ogen en tanden zitten goed verstopt onder zijn zachte roodbruine vacht.
poten en tenen
De achterste tenen hebben zwemvliezen, waardoor hij goed kan zwemmen, zeker wanneer hij zijn staart als roer gebruikt. Bevers beschikken over een eigen kammetje waarmee ze hun vacht proper en ingestreken houden. Dit kammetje is eigenlijk een teen aan de achterpoot met een dubbele nagel eraan.
ogen
Ze beschikken over een extra ooglid dat transparant is, waardoor ze het goed kunnen gebruiken als een soort van duikbril.
Leefwijze
Bevers zijn echte nacht-schemerdieren, die vooral hun aanwezigheid kenbaar maken door de afgeknaagde bomen en hun burchten. Wanneer de dagen langer licht zijn is het wel mogelijk om er ééntje al zwemmend te spotten. Op die moment zijn de nachten te kort om de veelvraat voldoende etenstijd te gunnen. Op het land lijkt de bever een stuntelig, lomp dier, maar éénmaal in het water gaat hij vlug en gezwind vooruit.
Bevers houden niet echt een winterslaap, en kunnen zelfs bij koude periodes nog vrij actief zijn. Tijdens langdurige vorst rusten ze soms wel in een goed geïsoleerde kamer en kunnen ze verder eten met de voorraad die opgeslagen ligt in hun burcht. De voorraadkamer is een ruimte die zelfs bij bevroren water bereikbaar is en deze ligt vol met twijgen en stengels waardoor ze lange tijd verder kunnen.
Bevers kunnen tijdens het zwemmen en dan vooral wanneer ze gestoord worden tot wel 10 minuten onder blijven en hun adem inhouden.
De hardwerkende bever
Bevers hebben een zeker reputatie als hardwerkende bouwvakkers en dat zijn ze ook echt wel. In de familie is ieder lid continu bezig met het versleuren van takken en twijgen als voeding of als bouwmateriaal. Om de burchten en dammen stevig te houden zijn ze ook steeds in de weer om de gaten te dichten met modder en zelfs stenen.
Voeding
Bever zijn echte herbivoren, en zijn vanuit het water steeds op zoek naar plantaardig voedsel. Het hout dat hij gebruikt voor zijn burcht wordt niet opgegeten, maar wel alles wat aan de stam hangt zoals twijgen, blaadjes en de schors. Doordat er zich speciale bacteriën in de blinde darm bevinden is hij in staat om houtachtig materiaal te verteren.
Voortplanting
Bevers zijn echte familiedieren en wonen allen gezellig samen. De koppels zijn monogaam en paren uitsluitend in de winter in het ijskoude water. Na drie-en-een-halve maand worden er twee tot die jongen ter wereld gebracht. Zij blijven de eerste weken in de burcht en worden tot hun drie maanden gezoogd. Deze jongen blijven tot hun twee jaar wonen in de burcht, en helpen zo bij de opvoeding van hun jongere gezinsleden. In hun derde levensjaar worden ze geslachtsrijp en is het nodig om hun eigen partner en territorium op te zoeken.
Woonplaats
Om zijn burcht te bouwen knaagt de bever aan verschillende loofbomen, maar zacht hout zoals populier en wilg hebben zijn voorkeur. Deze burcht is echt een imposant bouwwerk, dat meestal op het vasteland wordt gebouwd. Aan de oever vertrekt er een gang onder water die uitmondt in een verzameling van takken en plantendelen. Deze ganse opbouw wordt geïsoleerd en op elkaar gehouden door modder en slib. Soms als de over toch ongeschikt is, wordt er een drijvend nest gemaakt, dit is dan wel enkel langs onderaan toegankelijk. Maar er wordt niet altijd een oever gemaakt, soms wanneer het lukt, wordt er gewoon een hol in de oever gemaakt. Een burcht is makkelijk 10 meter diameter en 2 meter hoog.
Beverdammen worden niet altijd gebouwd, enkel wanneer het waterpeil te ondiep is, of wanneer de stroming te hard is. Omwille van deze redenen zien we in onze streken vooral dammen in de Ardennen en zijn ze elders eerder uitzonderlijk bij kleinere zijrivieren. Soms kunnen deze dammen wel tot 150 meter lang zijn.
Voorkomen
Er zijn in onze streken en in onze buurlanden op enkele plaatsen beverpopulaties geïntroduceerd. Deze introducties hebben het zo goed gedaan, waardoor er quasi overal wel beverfamilies wonen. Zo wonen ze zelfs in erg drukke binnensteden zoals Brugge.
illegale herintroductie
In 2003 werden er bevers illegaal uitgezet in de Demervallei. Kort samengevat waren het enkele enthousiaste beverfanaten die eigenhandig de dieren herplaatsen om niet langer de traaglopende administratie af te wachten. Om bij deze actie geen verdere problemen te krijgen met de overheid, werd er wel besloten om de dieren net over de taalgrens over te zetten.
De uitgezette bevers vestigden zich goed en ging zich snel verspreiden.
Bedreiging
Bevers werden vroeger zo sterk bejaagd omwille van hun pels en vlees dat ze halfweg de 19de eeuw volledig uit ons landschap verdwenen. Pas in 2003 werden er weer bevers in onze rivieren gesignaleerd, spijtig genoeg waren deze eerste exemplaren wel illegaal uitgezet.
Bescherming
Zowel de bever als zijn bouwwerken, zowel de burcht als de dammen zijn beschermd en mogen niet vernield worden.
Aanpassingen
De vraat-en graafschade die bevers soms veroorzaken kan beperkt worden, door de oevers aan te passen, op ongeveer een 20 meter van het water. We gaan er vanuit dat hij meer hij voeding en materiaal dicht bij de burcht, hoe minder ver hij moet zoeken en schade kan aanbrengen.